Birçok zengin üçkağıtçı

Yener Süsoy

Hülya Avşar, için bugüne kadar en anlamlı, en gerçekçi tahlili Ertuğrul Özkök’ün yaptığına bahse girerim. Özkök, 21 Kasım 2004 günkü "Niye hep o" başlıklı unutulmaz yazısında şöyle diyordu:

"İtiraf edelim ki biz Türk erkeklerinin ezici kadın tipi Hülya Avşar. Kimimiz hayranlıkla, kimimiz ezilmişlikle, kimimiz ezme arzusuyla, kimimiz tapınma ihtiyacıyla, kimimiz bilemediğimiz, açıklayamadığımız bir duyguyla. Bize ’En beğendiğiniz kadın kim’ diye sorulduğunda, içimizdeki otomatik bir düğme, ’Hülya Avşar’ düğmesine basıyor. Hülya Avşar hepinizle ’flört ediyor’... Bir yanıyla, eşlerimizin kabul edebileceği tek ’meşru kuma’ o. Çünkü hayali... Yani en tehlikesiz olanı. Sanal aldatmaların sanal öznesi. Anlayacağınız, Osmanlı’dan beri kafamıza cinselliğin sembolü olarak yerleşmiş ’Rum dilberi’nin yerine, çok daha tahrik edici bir Müslüman kadınını koyuyoruz. Alenen dekolte göğsü ve bize aynı hissi veren örtülü kalçalarıyla. Eminim 30 yıl sonra, bugünün gençleri Hülya Avşar için de aynı şeyi söyleyecek. Yani bitmeyen kadın... Her Türk erkeğinin, dünyalar kadar sevdiği karısına ’meşru bir kuma’ olarak kabul ettirebileceği, o güzel, şuh, neşeli, aynı zamanda ahlaklı, meydan okuyan kadın... Hülya Avşar..." Hülya Avşar’ın Ayvalık’ta, kalın yüksek duvarlarla çevrili kalesine, bu yazıyı aklımda tutarak girdim. Dev bodyguard’ların açtığı dev demir kapıdan içeri girdiğimde, Hülya karşımdaydı. Makyajsız, sade, güler yüzlü, sanki liseli bir kız. Edremit’te doğan, Ayvalık’ta büyüyen Hülya Avşar, 8 yıl önce Sarımsaklı’da aldığı iki ayrı villayı birleştirip bir saray yapmış. Masmavi Ege, sapsarı Sarımsaklı kumsalı dev camlar arkasından ayaklarımızın altına seriliyor. Dışardan bakarsanız, o camlar birer dev ayna. 6 odalı, 2 salonlu, 4 banyolu villada 13 personel çalışıyor. Hülya’nın King Charles Spaniel cinsi köpeği "Çakıl" sürekli hareket halinde. Bahçenin ortasında kocaman bir yüzme havuzu var. Havuzun kenarındaki beyaz şemsiyenin tentesinde H.A. harfleri yazılı. Herhalde Hülya Avşar demek. Ama iki harfin ortasında kalp işareti var. Laf aramızda, "Hülya-Ali" olmasın! Neyse bırakalım dedikoduyu, biz gelelim asıl konumuza. Buyurun size, bugüne kadar hiç yapılmamış bir Hülya Avşar röportajı! (Not: Hülya Avşar’la konuşmak insanı acayip iddialı yapıyor.)

Ertuğrul Özkök’ün seni "meşru kuma" olarak tanımlamasına itirazın var mı?

- Evet, Ertuğrul Özkök’ün yazdığı gibi gerçekten ben "meşru kuma"yım. Hatta, buna "milli" kelimesini de ekleyebilirsin. Ertuğrul Bey’in yazısı o kadar güzeldi ki, hayatımda ilk kez bir yazıyı çerçeveletip astım. Son zamanlarda yaşadığım olumsuz olaylardan sonra dahi iyi anladım ki, Özkök çok haklı. Türk halkının bana gerçek bakış açısını bana o gösterdi. Benim tek başına yaşamaya hakkım kalmamış ama, asla buna izin vermeyeceğim. Moralim çok yerinde ama, şaşkınlıklar içindeyim. Ne oluyorum diye düşünüyorum, gece yıldızlara bakıp. Neden bunlar oluyor, insanların içinde artık saygı, sevgi kalmadı mı Allah’ım. İnsanlar ayıp denen şeyi bilmiyorlar mı?

HERKESİN SAHİPLENDİĞİ

İnsanın sevildiğini hissetmesi ne kadar güzel, oysa ki.

- Sevildiğimi hissediyorum, çok güzel ama, özgürlüğümün de elimden gittiğini görüyorum. Bana merhaba diyen insanın bile hayatı kayıyor, işte Ali Bey. Bana kimse yaklaşamaz halde, kaçan oh be diyor. Ben herkesin sahiplendiği biri olmuşum, benim milyonlarca annem, babam, kardeşim var. Kimse beni bir başkasıyla birlikte düşünemiyor. Normalde, bir sanatçıyı seversin, seyredersin, resmini alırsın, albümünü dinlersin. Benim durumum başka, herkesin gece gündüz yanındayım. Onlardan onay çıkmadan hareket edemez hale gelmişim.

<