Patronlar

Toygun ATİLLA 

Geçen gün yine sabah yürüyüşümdeydim. Martılar çığlık çığlığa, Boğaz’ın rengi süt beyazı… O an gözüm Vaniköy’deki Kırmızı Yalı’ya takıldı. Bir zamanlar Osmanlı paşalarının konağı olan bu yalı, artık Ercüment Cafer Bayegan’ın. Türkiye’nin kimya ticaretindeki sessiz ama dev aktörünün...

Ercüment Cafer Bayegan, yıllardır polimer ve kimyasal tedarikinde adı duyulan ama gündeme gelmeyen bir isimdi.

Ta ki bu yalıyı alıncaya kadar…

Ve Hatay’da 1,9 milyar dolarlık polipropilen tesisi kurma hazırlıkları ortaya çıkıncaya kadar.

Kırmızı Yalı, aslında onun “ticaretten sanayiye” geçişinin sembolü.

BOĞAZIN KARŞI KIYISINDAKİ BEYAZ KÖŞK 

Boğazın karşı kıyısında Bebek’te başka bir ihtişam… Beyaz Köşk.

Onu da son TMSF ihalesinde Ali Bekmezci aldı.

Bir zamanlar tekstil işindeydi. Bilenler bilir, 'Çorapçı Ali" olarak tanınır, anılırdı. 

Bugün denizcilikte, tanker filosuyla büyüyor.

Ama büyümenin gölgesinde yaptırımlar, riskler, uluslararası tartışmalar var.

Beyaz Köşk, bu risk iştahının mermer penceresi.

KIRMIZI YALI, BEYAZ KÖŞK ADETA TÜRK BAYRAĞI GİBİ 

İşte o an fark ettim:

Bir kırmızı, bir beyaz…

Vaniköy’den Bebek’e uzanan iki yalı, yan yana geldiğinde bir bayrak gibi duruyor.

Ama o bayrağın ardında gizli milyarderlerin Türkiye’si var.

Külliyatlar, yalıların sadece ev olmadığını, sermaye ve prestijin sembolü olduğunu anlatır. 

Bugün yeni bir kitap yazılsa adı şu olurdu:

“Gizli Patronlar: Boğaz’ın Yeni Efendileri.”

SERMAYENİN HİKAYESİ 

İstanbul…

Her gün binlerce insan bu yalıların önünden geçiyor.

Kimi vapurda, kimi teknede, kimi kıyıdaki kafede.

Perdeler kapalı. İçeride neler olduğunu bilmiyoruz.

Ama şunu biliyoruz:

O kırmızı ve beyaz yalıların gölgesi, Boğaz’ın sularında dalgalanan Türkiye’nin yeni sermaye hikâyesidir.

patronlardunyasi.com