Palmiyeyi şokluyor, Dubai’ye satıyor

Ankaralı girişimci Fatih Demirbağ'ın yaptığı iş, akla 'tereciye tere satmak' deyimini getiriyor. Demirbağ, başta Dubai olmak üzere Körfez ve Afrika ülkelerine palmiye ağacı satıyor! Palmiyenin çok yaygın olduğu bu coğrafyanın Türkiye'den palmiye talep etmesi şoke edici gelebilir, ama zaten bu palmiyeler de 'şoklu'...

Demirbağ'›n Ankuva adl› firmas›, Mersin'deki palmiye ağaçlarının çöp kabul edilen yaprak ve kabuklarını toplatıyor, kabukları çelik bir gövdeye yapıştırıyor, şoklama tabir edilen bir işlemden geçirdiği yaprakları da tepesine yerleştiriyor.
Gerçeğinden ayırt edilemeyen bu yapay palmiyeler İstanbul'dan Dubai'ye, Fas'tan Kazakistan'a dünyanın bir çok ünlü otel ve alışveriş merkezini süslüyor. Demirbağ macerasını şöyle anlatıyor:

“Liseyi bitirdikten çeşitli işlerde çalıştım. Hamallık bile yaptım. Milletvekili lojman inşaatına çimento taşıdım. Restoran işlerine girdim. Sonra çiçekçiliğe karar verdim. Çünkü fazla sermaye istemiyordu ve benim de 2 bin dolar›m vardı. 1997'de Ankara'daki Ankuva Alışveriş Merkezi'nde aylık 2 bin dolar kirayla seyyar çiçekçilik yapmaya başladım. Yalnızca ilk ayı karşılayacak param vardı. Ama iş tuttu. Ben de bu alanda kendimi geliştirmeye karar verdim.”

ABD'de 'dilsiz' inceleme yaptı
Demirbağ, 1999'da palmiye işine başlamış. Bu iş tam anlamıyla el yordamıyla olmuş. Şöyle anlatıyor:
“Tepe İnşaat'›n Gaziantep'te kullanmak üzere şoklanmış palmiye istediğini duydum. Ne olduğunu merak edip araştırdım. Amerikalıların palmiye işini metresi 1000 dolara aldığını öğrendim. 10'ar metrelik 35 palmiye isteniyordu. Yani çok kârlı işti. Amerikalılar gelince, işi öğrenmek için ben de hemen projenin çevre düzenleme işini aldım.

Çelik ve köpükten yapılan gövdeyi çözdüm ama yaprakları nasıl canlı tuttuklarını tam kavrayamadım. Birkaç ay sonra bir 5M Migros şubesinin palmiye talep ettiğini duydum. 85 bin dolarl›k bu işi ben aldım. Ancak yaprakları çok iyi yapamadım.

Ödemenin ilk taksidi olan 50 bin dolarla hemen ABD'ye uçtum. O dönem İngilizce bilmiyordum. Günlüğü 100 dolara bir Türk öğrenciyi tercüman yapt›m. Kaliforniya'da palmiye şoklamac›lar›n derneğini buldum. 500 dolara üye oldum. ‹şin kimyasallarını bavula doldurdum, getirdim. Ana maddesi gliserin olan şoklama formülünü deneye yanıla 15 günde mükemmel tutturdum. Migros'ta iyi yapamadığım 650 yaprağı hemen tek tek yenileriyle değiştirdim.”

GSM istasyonuna kamuflaj
Sonra işler büyümüş. İstanbul Capitol, Belek Rixos, Lara Titanic gibi ünlü mekânlara iş yapmaya başlamış. İnternet üzerinde yurtdışıyla temas kurup teklifler vermiş. Palmiyelerini Dubai Havalimanı, Dubai Sheraton ile Hyatt otellerine sokmay› başarm›ş. Demirbağ, o dönemi şöyle anlatıyor:
“ABD'den kaliteli ve ucuz ağaç yapt›ğ›m›z için başar›l› olduk. Dubai'ye inen THY uçağının altından palmiye çıktığını görenler çok şaşırıyor. Katar, Kuveyt ve Mısır'da da işler yaptık. Palmiyeler görüntü kirliliği yaratan GSM istasyonlarını gizlemek için de kullan›l›yor. Nijerya ve Fas'a GSM gizleyen ağaçlar satıyorum.
Şimdi ışık ve cam işine de girip çevre düzenlemenin tamamına hâkim olduk. Dubai'nin Palmiye Adası'ndaki Ottoman Otel'e cam ve ışık içeren düzenlemeler yapacağız.”

 Sakıp Bey'in limuzinini Güler Sabancı'ya vermek istiyor 

Demirbağ Ankara'da 1997'de başladığı çiçek işini, 1999'da değişik bir boyuta taşımayı düşünmüş. Hayalinde bir limuzin satın alıp, bununla çiçek dağıtmak varmış. Rahmetli Sakıp Sabancı'nın çok kullanmadığı bir limuzini olduğunu duymuş. Hemen harekete geçmiş. Demirbağ şunları anlatıyor:
“Ben Sakıp Bey'e hayrandım. Tüm kitaplarını okumuştum. Hâlâ da kendime örnek alıyorum. Söz konusu makam limuzini, Dilek Sabancı'nın başında olduğu Vista Turizm'e aitti. Kendilerine ulaşıp limuzini almak istediğimi, benim için çok önemli olduğunu söyledim. Çok direttim.

Sakıp Bey'i Paris'ten arayıp anlatmışlar. Yapmak istediğim iş hoşuna gitmiş. Limuzini 31 Aralık 1999'da verdiler. İki servis elemanı ve bir kemancıyla limuzinle çiçek servisine başladım. 200 dolara çiçek, şarkı ve fotoğraf hizmeti veriyordum. Bugüne gelmemde çok katkısı oldu. Şimdi Güler Sabancı Hanım kabul ederlerse, limuzini Atlı Köşk'te sergilenmesi için kendilerine vermek istiyorum.”

Serkan Ayman/Milliyet